φίλιος

φίλιος [pron. full] [ῐ], α, ον, also ος, ον E.Hel.629 (lyr.), Arist.Fr.675.13 (lyr.): ([etym.] φίλος):

I [voice] Act., friendly, ὕμνος, ἔπη, Pi.P.1.60, 4.29; λόγοι, γνῶμαι, Hdt.7.163, 9.4; φρήν, ὄμματα, A.Ag.1491 (anap.), Ch.810 (lyr.);

χείρ S.OC201

(lyr.), E. l. c. (lyr.); c. dat., friendly to . . ,

φ. βροτοῖς φέγγος E.Tr.849

(lyr.): esp. opp. πολέμιος, friendly, [

ἡγεῖσθαι] τοὺς αὐτοὺς πολεμίους καὶ φ. IG12.116.13

; φ. πόλις, etc., Th.5.44, etc.;

Ῥίον φ. τοῖς Ἀθηναίοις Id.2.86

;

φ. τοῖς συμμάχοις X.Cyr.6.1.19

;

οὐδεμίαν πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην Hdt.7.151

; φ. τριήρης a friendly ship, i.e. one belonging to a friendly power, Th.4.120; (for 8.102, v. ἐπίπλοος) ; πρεσβεῖαι φ. καὶ πολέμιαι to friends and foes, X.Lac.13.10; πολλῶν . . φιλίων καὶ πολεμίων ναυαγίων wrecks of many ships both of friends and enemies, Lys.2.38: ἡ φιλία (sc. γῆ, χώρα) friendly country, opp. ἡ πολεμία, X.Cyr.1.6.9, An.5.5.3, D.18.301;

τὰ φίλια, ἀναχωρίζειν τὰ φ.

property of friends,

X.Eq.Mag.7.6

;

τισὶ φ. ἦν πρός τινας

friendship,

Hdt.3.49

(v.l. φίλα); for φίλια τέμνειν τινί, v. τέμνω 11.2: [comp] Comp.

φιλιώτερος Id.7.151

.

2 Ζεὺς φ., Ζεύς as god of friendship (his temple at Megalopolis, Paus.8.3.14), Diod.Com.2.5,20;

πρὸς Διὸς φιλίου Pl.Phdr.234e

;

μαρτύρομαι τὸν φίλιον . . Δία Men.54

: in familiar language without

Ζεύς, ναὶ τὸν φίλιον Ar.Ach.730

;

νὴτὸν φ. Pherecr.96

(lyr.);

πρὸς φιλίου Pl.Grg. 500b

, 519e, Euthphr.6b;

μὰ τὸν φ. τὸν ἐμόν τε καὶ σόν Id.Alc.1.109d

;

τὸν σὸν λιποῦσα φ. E.Andr.603

:—of other divinities,

φ. δαίμονες Luc. Tox.7

;

οἱ φ. θεοί Aristaenet.2.14

; kindly, gracious,

Κύπρι φ. AP5.10

;

ὦ Ζεῦ βασιλεῦ καὶ νὺξ φιλία A.Ag.355

(anap.).

II [voice] Pass., beloved, dear, of persons and things, [full] γυνή Id.Supp.533 (lyr.);

δμωΐδες Ch.719

(anap.);

ὦ φ. γενέθλα S.El.226

(lyr.);

φ. ἄλοχος E.Alc.876

(lyr.), 917 (anap.);

βρέφη Id.Tr.557

(lyr.).

III Adv.

-ίως Th.3.65

, X.Cyr.6.3.13, Pl.Lg.768e.